بررسی اهمیت محتوای متنی در بازار دیجیتال ایران
اندکی پس از گزارش سال 1399 نیت پارک مبنی بر بازار 10 هزار میلیارد تومانی محتوای ایران که 700 میلیارد آن در حوزه محتوای ویدئویی است، می‌توان حدس زد که بیش از 9 هزار میلیارد تومان از بازار محتوا شامل انواع غیر ویدئویی و احتمالا متنی هم باشد.
گزارشهای جهانی برای سال 2024 میزان گردش مالی بالای 1 میلیارد دلار را برآورد کرده‌اند (1 میلیارد و 562 میلیون دلار)
ایران به عنوان 61 مین بازار بزرگ «تجارت الکترونیک دنیا» در حال حاضر گردش مالی برابر 1 میلیارد و 821 میلیون دلاری دارد که پیش‌بینی می‌شود این رقم تا انتهای 2024 با 8.8 درصد رشد سالانه به 2 میلیارد و 550 میلیون دلار در سال برسد. (+)
در این میان تمام بخش‌های مرتبط با تجارت الکترونیک «ناگزیر» از معرفی، شناسایی و ارتباط با مخاطب از طریق «محتوا» هستند.
با این احتساب، گرچه هنوز حجم درستی از گردش اختصاصی بازار خود محتوا در ایران نداریم، اما قادریم پیش‌بینی کنیم که «ابزار» و «زیرساخت» محتوایی ضامن این رشد است و بدون داشتن ابزاری برای ارتباط با مخاطب از هر طریقی، چنین رشدی قرار نیست محقق شود.
درست است که در روند رو به رشد محتوا، محتوای متنی همواره پس از محتوای ویدئویی و محتوای گیم و موسیقی (شاخه سرگرمی و بازی) قرار می‌گیرد، اما برای کسب و کارها شاید جدی‌ترین نوع محتوا همین محتوای متنی باشد.
دوست نداریم با کلیشه نادرست «محتوا پادشاه است» به بحثمان اهمیت ببخشیم. چنان‌که می‌دانیم پادشاهی صرف محتوا مختص دهه 90 میلادی و صحرای لخت و عور محتوای دنیا بود و امروزه با تبدیل شدن هر فردی با یک گوشی هوشمند به یک رسانه، دیگر سخن گفتن از اهمیت محتوا حداقل با این ادبیات مجاز نیست.